Deel van het verteringsorgaan. De darm begint bij de keel en eindigt bij de anus. Achtereenvolgens zijn te onderscheiden; slokdarm, maag, dunne darm, dikke darm, endeldarm. In het spraakgebruik wordt alleen het gedeelte vanaf de maag tot de anus darm genoemd. In de darm wordt voedsel afgebroken en vervolgens opgenomen in het lichaam. Aandoeningen wegens de uitgebreidheid van het darmstelsel en de complexiteit van zijn functie kan de darm betrokken raken bij veel ziekteprocessen. Deze kunnen infectieziekten of andere darmaandoenningen zijn zoals de ziekte van Crohn, verklevingen e.d.
Onderzoek van darmen gebeurt meestal met behulp van röntgenfoto's of endoscopie. Onderzoek van darmweefsel kan gebeuren door tijdens de endoscopie met een speciaal "happertje" een stukje weefsel te nemen (biopsie).

Onderdeel van het spijsverteringskanaal, bestaande uit dunne en dikke darm. De functie van de dunne darm is de vertering van het voedsel met behulp van sappen, enzymen en andere hulpstoffen afkomstig van de darmwand, alvleesklier en de galblaas. Verder vindt er opname van verteringsproducten, vitaminen en mineralen door de darmwand plaats. Om dit resorptieproces optimaal mogelijk te laten verlopen is het oppervlak van de darmwand vergroot door talrijke slijmvliesplooien (darmvlokken of villi) die weer bezet zijn met minuscule uitstulpinkjes (microvilli). In de dikke darm vindt opname van water plaats waardoor de spijsbrij steeds verder wordt ingedikt.
Onverteerde voedselresten blijven opgeslagen in de dikke darm tot ze uit het lichaam worden verwijderd (ontlasting). Bij een inbeklemde breuk kan de beknelde darm afsterven door het afsnijden van de bloedvoorziening.

Deel van de darm, aansluitend op de maag, dat ligt in lussen in het midden van de buikholte. De dunne darm wordt weer verdeeld in de twaalfvingerige darm, de nuchtere darm en de kronkeldarm. De laatste gaat rechtsonder in de buik over in de dikke darm. Volledig uitgestrekt heeft de dunne darm een lengte van ongeveer 6 meter, en bij sommige mensen wel 10 meter. De functie bestaat uit het verteren van de spijsbrij die uit de maag komt, en het resorberen van de voedingsstoffen die daarin bevinden. Om dat te vergemakkelijken is het gehele binnenoppervlak van de dunne darm vergroot door slijmvliesplooien, de darmvlokken (villi), die de vorm hebben van uitgestoken vingers. Op de cellen van deze darmvlokken bevinden zich nog weer kleinere uitstulpinkjes; de microvilli die samen de borstelzoom vormen. Door deze special bouw beslaat het beschikbare oppervlak voor vertering en resorptie in totaal ruim tweehonderd vierkante meter.

Eerste deel van de dunne darm; lengte ca. 27 cm (ofwel 12 duim). Ligt rechts-achter in de bovenbuik en heeft de vorm van een hoefijzer (bolle kant naar rechts). In de twaalfvingerige darm monden de afvoergangen van galblaas en alvleesklier uit. Wanneer men van een maagzweer spreekt, betreft het meestal een zweer in de twaalfvingerige darm.

In de laatste ca. drie-vijfde deel van de dunne darm, zonder duidelijke overgang aansluitend op de nuchtere darm, ligt de kronkeldarm. Sterk gekronkeld. Ligt voor het grootste deel linksboven in de buik. Tussen de twaalfvingerige darm en kronkeldarm ligt de nuchtere darm. Dankt zijn naam aan het feit dat hij na de dood altijd leeg is.